Ажил гэж алмас, би гэж ягчис

Яааа, блог гээч юмаа тоохоо болиод их удаж байх шиг байнаа хэ хэ. Гомдож байгаа даа. Ажил гэж aймар, би гэж завгүй хүүхэн болж байнаа. Ажил солигдоод, эвгүйтээд явчих чинь кэ кэ кэ, гэхдээ муу зүгрүү биш ээ. Ирээдүйдээ бүр сайн болно ш дээ. Зүгээр л өөртөө болон үр хүүхэддээ нэг хэсэгтээ цаг зав гаргаж чадахгүйдээ л санаа зовох юм. За яахав, сингл мом-ийн зовлон юм уу даа. Ингэд амьдралын бор хоногууд хажуугаар элсэн манхан адил аажуухан урсан өнгөрөөд, би гэж хүн жилээр биш сараар ч хөгшрөөд байгаа юм уу, залуужаад байгаа юм уу, мэдкүээ кэкэ. Ямар ч л байсан оргил өөд тэмүүлсэн хэвээр шүү. Гол нь оргил дээр гарсан чинь 40 гарчихсан орь ганцаар зогсож байх вий гэхээс л айдас нөмрөх юм. Тэр үед хүүхэд айгүй л бол тусдаа гарчихна, би одоо тэгээд хөгшин аав ээжийгээ хараад үлдэх юм уу хаашаа юм бэ, шал дургуй хүрчлээ кэ кэ. Ер нь одооноос Б планаа бодож, төлөвлөж байнаа. Тусдаа өөртөө нууцаар мөнгө хадгалаад аялал хийж, Дисней ланд орж өөрийгөө зугаацуулдаг юм уу хаашаа ч юм. Хүний амьдрал ч гэж нээрээ хурдан юмаа. За за, "эмээ зан" гаргахаа больё. Гоё охин зан гаргахаас ха ха ха. Чийрс ёо! (Cheers yo!)