Чиний үгүйд

Чамайг явдаг тэр өглөө хаврын анхны бороо яг л кинон дээр гардаг шиг цонх тогшоод, зөөлөн шивэрч байсан. Чи минь өглөө эрт босч хувцасаа бэлдээд, цайгаа уучихаад намайгаа зөөлхөн үнсээд "Чамайгаа санах байхдаа" гэж хэлж билээ. Ажил ихтэй, намайг санах завгүй байхыг чинь мэдэж байсан хэрнээ л тэр үгэнд чинь баярлаж билээ. Чиний зөөлхөн уруулын амтыг мартахгүй гэсэндээ чанга тэврэн үнсүүлэн зогсохдоо ингээд л бүр явчихаж байгаа юм шиг санаж нүднээс нулимс дуслаж билээ.
Тэр л өдөр саяхан мэт санагдаж байна. Чиний үгүйд би ихийг бодсон, чамайг мөч бүхэнд үгүйлсэн. Гадуур гиюүрэн алхахдаа хажууд байна гэж төсөөлсөн. Бороо орох бүрд чамайг явсан өглөөг санасан. Чиний үгүйд би хатсан цэцэг, навчгүй мод, наргүй тэнгэр мэт байсан. Би ганцаараа бол усгүй гол, дусалгүй бороо, салхигүй шуурга гэдгээ ухаарсан. Чи надад амь амьдрал бэлэглэгч учраас би чамд хайртай. Чихэнд чинь шивнэх зориг хүрдэггүй ч, хорвоо ертөнцөд чамд хайртайгаа би чимээгүй зарласан.
Маргааш чи минь ирнэ. Хажууд байгаагүй үед чинь бодсон бодол, хүссэн сэтгэл, ассан дурлалаа нуух цаг минь ойртож байна. Би чамаас бүхнээ нууна. Хайр сэтгэл, энхрийлэл, сангалзасан үеэ бас нууна. Чамайг эргэж ирхэд чинь би хуучин хэвээрээ, үл тоомсорлосон бүсгүй болон хувирна. Чиний үгүйд би ...

Хөөрхөн залуу гэнээ

Саяхан нэгэн инээдтэй ч гэмээр, өрөвдөмөөр ч гэмээр юм уу явдал болоод... Яахуу мессенжер-р нэгэн хүн танилцья гэж орж ирлээ. Би огт хараагүй, мэдэхгүй ай-д байна. "За," гээд анкет бөглөж байлаа, тэгсэн "чи ямар бүсгүй вэ" л гэнэ. Тэгэхлээр нь "би жирийн нэгэн, илүү дутуу гайхуулаад байхааргүй бүсгүй" гэсэн, тэр залуу "би тун дажгүй, царайлаг залуу ш дээ" л гэж байна. Тэгснээ "зургаа үзүүлээч" гэнээ. Тэгхээр нь миний гэдэн хөдлөөд, "чиний зургийг эхлэж үзэж байж болноо" гэсэн, "за үзүүлье" л гэж байна. Бурхан минь ямар ч мундаг өөртөө итгэлтэй юм. За тэгээд надаа зургаа үзүүлвээ. Хүн өөрийг мэдэрч болно, эрдэж болно, гэхдээ л бас... айн хэ хэ хэ. Тийм хүн өөрийгөө царайлаг дажгүй залуу гэж хэлэхлээр миний голоод байсан залуучууд юу болох вэ айн хэ хэ. Би гэтэл тийм ч айхтар царай хардаггүй гэж өөрийгөө бодоод байдаг... Аяа яа яа... Одоо үед нөгөө "бурхангүй газар буг галзуурна" гэдэг билүү, тэр нь л болоод байх шиг. Ихэнх эрчүүд нь гадаадад гараад, эр хүйсний дутагдалийн байдалтай болонгуут, хүнд тоогддоггүй байсан хэдэн юм нь хаданд гарчээ. Өөрийгөө царайлаг гээд байгаа хүмүүсийн зургийг нь та нар олж үзээрэй. Би л лав, ямар ч стандарт тавиад царайлаг, дажгүй гэж л лав хэлэхгүй дэг. Охид, бүсгүйчүүд минь ээ, бид нар дордлоо, доошиллоо гэхэд ийм хүмүүсийг өөрсдөд нь лаг гэж итгүүлэх шаардлагагүй л баймаар юм. Царай муутай дээрээс нь монгол эрчүүд бас дээрэнгүй, задгай цамаан болжээ. Эхнэртэй байж явалддаггүй эр хүн гэж л лав энэ Монголд тун бага болсон бололтой. Юм үзэж, нүд тайлаагүй, эрдэм номгүй, залхуу хойрог, архичин, шоучин, хүүхэмсэг энэ үлдэгдэл залуучуудыг бид авч суугаад тэжээх шаардлага байна уу даа?!
Гайгүй сайхан дээр нь яадгийм, алалцаад ав л даа, чадахгүй бол гадаад хэл сурж гадаад хүн сонирх, бүүр болохгүй бол лесби бол л доо хэ хэ. Ямар ч л байсан, ийм инээдтэй өрөвдөм амьтадыг тэжээх хэрэггүй л болов уу.. Тэрний дэргэд нохой авч тэжээсэн нь үнэнч байна даа. Гэхдээ энэ бол миний л бодол... Мэдээж сайхан, чадалтай залуучууд зөндөө байгаа, гол нь "эрдэмтэй хүн даруу" гэж тэд нар ингэж өөрсдийгөө дөвийлгөж, сайхан муухайгаа хэлэлцдэггүйд л хамаг учир оршином... Төлөв төвшин, эрдэм номтой, ухаалаг залуус олон болох болтугай! хэ хэ хэ. Гүүд найт.